توانمندسازی، صنعتی شدن و عوامل زمینه ای مؤثر بر آن (مطالعه موردی: مناطق روستایی شهرستان قروه)

توانمندسازی به عنوان یکی از اجزای توسعه پایدار، هم می تواند عامل این نوع توسعه باشد، و هم معلول آن. در واقع توسعه پایدار بدون توانمندسازی مردم مفهوم ناقصی است. از مواردی که بر توانمندسازی تأثیر می نهند، ویژگی های زمینه ای افراد و همچنین پیامد های طرح ها و پروژه هایی است که با هدف توانمندی مردم به اجرا در می آیند. مقاله حاضر در کنار ویژگی های زمینه ای افراد، به بررسی رابطه صنعت ذوب آهن با توانمندی ساکنان دهستان یالغوزآغاج شهرستان قروه در استان کردستان می پردازد. توانمندی روستاییان از سه بُعد توانمندی اقتصادی، اجتماعی و روانی مد نظر بوده است. یافته های این تحقیق که به روش پیمایش به دست آمده حاکی از آن است که به جز متغیر بُعد خانوار که با هیچ یک از ابعاد توانمندسازی مرتبط نیست، سایر متغیرهای زمینه ای بررسی شده، تأثیراتی متفاوت بر ابعاد مختلف توانمندی نهاده اند. در مورد صنعتی شدن منطقه مورد مطالعه نیز باید گفت که اجرای این طرح، تفاوتی را در هیچ یک از ابعاد توانمندسازی روستاییان به وجود نیاورده است. بر اساس بررسی حاضر دلیل این امر کمترین میزان استفاده از نیروی کار روستایی در صنعت مورد مطالعه و عدم تعامل کارکنان صنعت با روستاییان منطقه بوده است؛ و به عبارت دیگر فقدان ارتباط ارگانیک صنعت ذوب آهن منطقه با جامعه روستایی و برون زا و جدا افتاده بودن آن از جامعه روستایی سبب بی تأثیربودن آن بر توانمندسازی جامعه پیرامون صنعت گردیده است.